مرغک بیچاره

هیچی ازم نمونده ای خدا

تا کی باشم ازش جدا؟

امروز و فرداست که بمیرم

خدایا من به دام دلتنگی اسیرم

دگر نای گریه ندارم تا کی بغضهایم را بفشارم؟

الهی پشت و پناهش باش این است زیبا ترین دعایم

سازم شکسته و این خانه سوت و کور است

صدایم هم گرفته آخ که ساز هم بی فایده ست

نمیدانم حکایت این سقف و دیوار چیست؟

پشت و پناهم بوده در تمام وقت

مگر از جنس سنگ نیست؟

راستی چهچه آن مرغک بیچاره یادم رفت

گمانم او هم در دل کوچکش دردی هست.